04-07-2018
Bodler, Rembo i Verlen – ukleti pjesnici moderne
Početkom devetnaestog vijeka Alfred de Vinji u svojoj knjizi "Stelo" prvi put upotrebljava termin koji će se kasnije odnositi na dekadentne pjesnike moderne: poète maudit – ukleti pesnik. U toj knjizi, on pjesnike naziva rasom koja će uvek biti prokleta od strane onih koji su moćniji.
Prihvatajući titulu ukletog pjesnika, Verlen 1884. godine objavljuje kolekciju kritičkih i biografskih studija o pjesnicima kao što su Tristan Korbijer, Stefan Malarme, Artur Rembo i drugi u knjizi Les Poètes maudits.
U početku, ovako su se nazivali samo pisci iz pomenute knige, da bi se kasnije termin proširio na sve književnike koji zbog svog načina života nisu mogli da se uklope u okvire onoga što je društvo smatralo prihvatljivim. Ipak, kada danas pričamo o ukletim pjesnicima, uglavnom mislimo na Šarla Bodlera, Artura Remboa i Pola Verlena, tri francuska pjesnika čiji su kontroverzni životi bili isprepletani.
Šarl Bodler je uprkos ambicijama njegovog očuha da mu obezbjedi sigurnu diplomatsku karijeru okrenuo pisanju, što njegova majka nikada nije prihvatila.Nezadovoljan izborom profesije, ubrzo počeo da pije i posećuje prostitutke, što je rezultiralo stalnim upadanjem u dugove.
Artur Rembo je veoma rano pokazao veliki talenat za jezike i poeziju, što ga je učinilo samosvjesnim i arogantnim.Odnos sa Verlenom, tada uticajnim uticajnim u umjetničkim i boemskim krugovima, omogućio mu je da i sam uđe u njih. Povučen raskalašnim pariškim životom, Rembo se prepustio bludu i opijanju. Apsint, opijum i hašiš postali su dio njegove svakodnevnice.
Pol Verlen je nastavio da piše i nakon rastanka sa Remboom.Svoje posljednje godine proveo je kao beskućnik u siromaštvu, danima ispijajući apsint u lokalnim pariškim kafićima.
Možda njihova borba jeste bila neuspešna ali, na kraju krajeva, oni su se samo, na njima svojstvene načine, borili za svoje duše.
U početku, ovako su se nazivali samo pisci iz pomenute knige, da bi se kasnije termin proširio na sve književnike koji zbog svog načina života nisu mogli da se uklope u okvire onoga što je društvo smatralo prihvatljivim. Ipak, kada danas pričamo o ukletim pjesnicima, uglavnom mislimo na Šarla Bodlera, Artura Remboa i Pola Verlena, tri francuska pjesnika čiji su kontroverzni životi bili isprepletani.
Šarl Bodler je uprkos ambicijama njegovog očuha da mu obezbjedi sigurnu diplomatsku karijeru okrenuo pisanju, što njegova majka nikada nije prihvatila.Nezadovoljan izborom profesije, ubrzo počeo da pije i posećuje prostitutke, što je rezultiralo stalnim upadanjem u dugove.
Artur Rembo je veoma rano pokazao veliki talenat za jezike i poeziju, što ga je učinilo samosvjesnim i arogantnim.Odnos sa Verlenom, tada uticajnim uticajnim u umjetničkim i boemskim krugovima, omogućio mu je da i sam uđe u njih. Povučen raskalašnim pariškim životom, Rembo se prepustio bludu i opijanju. Apsint, opijum i hašiš postali su dio njegove svakodnevnice.
Pol Verlen je nastavio da piše i nakon rastanka sa Remboom.Svoje posljednje godine proveo je kao beskućnik u siromaštvu, danima ispijajući apsint u lokalnim pariškim kafićima.
Možda njihova borba jeste bila neuspešna ali, na kraju krajeva, oni su se samo, na njima svojstvene načine, borili za svoje duše.
Uslovi korištenja | Kontakt | Impressum
1999. - 2024. Minmedia doo Budva. Sva prava pridržana.
Prijatelji sajta: